Ποιητής είναι αυτός που ακροβατεί μεταξύ θλίψης, χαράς, αγάπης και θανάτου. Κάποια στιγμή κάνει βουτιά στο κενό. Κάθε πτώση κι ένα ποίημα. Κάθε ποίημα και μια ανοιχτή πληγή.
Monday, January 2, 2012
Μ' ΑΓΑΠΑΣ;
Μ΄
αγαπάς;
Μα τι ρωτάς τώρα;
Απάντησε
μου μ' αγαπάς;
Ναι σε αγαπάω.
Δεν
σε πιστεύω
Μα είμαι μαζί σου τόσα
χρόνια τώρα. Αν δεν σε αγαπούσα θα είχα
φύγει.
Μα και στην δουλειά σου είσαι
πολλά χρόνια αλλά δεν την αγαπάς. Κι
όμως δεν έφυγες.
Τι σχέση έχει το
ένα με το άλλο;
Έχουμε σχέση εμείς
πλέον;
Τι σ΄ έχει πιάσει σήμερα;
Ειδικά
σήμερα;
Ναι.
Ξέχασες τα γενέθλια
μου.
Γαμώτο. Συγνώμη αλλά είχα πολύ
δουλειά και είχα απορροφηθεί εκεί.
Που
σημαίνει ότι μ' αγαπάς λιγότερο από κάτι
που δεν αγαπάς καθόλου.
Ωωωωχ! Δεν
μπορώ να σε “πιάσω” πουθενά.
Που
μου θυμίζει το πόσο καιρό έχεις να μ'
αγγίξεις.
Άντε στο διάολο.
Θα
πάω. Γιατί απ' την στιγμή που δεν θα είσαι
εσύ εκεί θα είναι παράδεισος.
No comments:
Post a Comment