Friday, March 23, 2012

ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ

Σ' ένα υπόγειο σκοτεινό
ξεψυχάω...αδειάζω...αναλώνομαι
εδώ γεννήθηκα...τρωτός
εδώ έζησα...νεκρός
εδώ πεθαίνω...ζωντανός
Δεν υπήρξα για κανέναν
δεν πίστεψα σε κανέναν
δεν θα λείψω σε κανέναν
σ' όλο μου τον...θάνατο...έμπαινα λαθραία μέσα σε όνειρα
κι έκλεβα τις όμορφες στιγμές
Τώρα που θα κλείσω τα μάτια και θα...ζήσω
θα τις επιστρέψω στους νόμιμους κατόχους τους...σάπιες
Ξέρεις μητέρα... μερικές φορές αναρωτιέμαι...
γιατί με σκότωσες;

Χρήστος Καριώτης.


No comments:

Post a Comment