Thursday, February 23, 2012

ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ…

Στέκεσαι απέναντι μου, δεν υπάρχουν πλέον όρια
Εσύ κι εγώ σ’ ένα παιχνίδι δίχως κανόνες, χωρίς λογική
Γεμάτη από καυτή λάβα η αγκαλιά σου
Μέσα της με καις…με κάνεις στάχτη

Χαράζω τ’ όνομα σου στην καρδιά μου
μ’ ένα κομμάτι απ’ το πάθος σου
Ότι αγαπώ το αφήνω να κυλάει μες το αίμα μου
Όσο επικίνδυνο κι αν είναι…όσο δηλητήριο κι αν μπορεί να στάξει

Δεν με νοιάζει ποιο θα είναι το τίμημα αν χάσω
Αρκεί να μ’ έχεις αγαπήσει
με την ίδια μανία που θα μ’ έχεις πληγώσει
Χρήστος Καριώτης
 

No comments:

Post a Comment