Thursday, February 23, 2012

ΑΠΟΨΕ...

Άπληστοι θεοί...πόσους παραδείσους

θέλετε πια και κλέψατε τον δικό μου;



Όλη μου την ζωή την είδα 
μες τα μάτια σου

Ώσπου τα έκλεισες για πάντα

και την πήρες μαζί σου


Αλλάζει μαύρο η νύχτα

μες την παγωμένη της σιωπή

Σε ψάχνω...κάθε φορά που γεμίζει το φεγγάρι

Τότε που ο ουρανός παίρνει το χρώμα των ματιών σου


Απόψε θα' ρθω να σε βρω

μέσα στου ονείρου το λευκό

μ' έναν εφιάλτη για οδηγό



Ετοιμαστείτε θεοί...ανοίξτε τις αγκαλιές σας...

σας φέρνω δώρο και μια κόλαση...

Χρήστος Καριώτης

No comments:

Post a Comment