Wednesday, February 15, 2012

ΣΗΜΑΔΙ…


Ξύπνησες ιδρωμένη μες την νύχτα
μ’ ένα σημάδι στο λαιμό
Δεν ήταν από καυτό φιλί
ούτε από κάποιο έντονο χάδι
Ήταν η σφραγίδα μου
Η αφύπνιση σου
Το άγγιγμα του δαίμονα σου
Είμαι ο φίλος που λες όλα σου τα μυστικά
Μου μιλάς μα δεν μ’ ακούς
Φοβάσαι να μ’ ακούσεις
Είμαι ο εραστής που ονειρεύεσαι…
Εμφανίζομαι σε κάθε σου σπασμό σε κάθε οργασμό
σε κάθε σου τελείωμα…σαν κλείνεις τα μάτια σου
Όταν αυτός που αγκαλιάζεις
είναι απλώς ανάγκη κι όχι έρωτας
Έχεις την δύναμη να δίνεις ζωή
όμως μην πουλάς την δική σου
Μην χαρίζεσαι
Μην συμβιβάζεσαι
Κάνε αυτό που νιώθεις
Αυτό που θέλεις
Δεν υπάρχει όμορφο κι άσχημο
Υπάρχει μ’ αρέσει και δεν μ’ αρέσει
Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο
Υπάρχουν χρώματα
Μην γυρίζεις την πλάτη στα πάθη σου
Γιατί δεν θα ‘χουν φλόγα τα λάθη σου
Χρήστος Α. Καριώτης
 

No comments:

Post a Comment