Ακροβατώ σε μια συνήθεια ποτισμένη με τύψεις
Μισά φιλιά της χάρισα και ψήγματα αφοσίωσης
Φλεγόμενα σώματα… στάζουν νέκταρ
Πίνω να ξεχάσω την θλίψη που… κερνάω
Μην ζεις για μένα… ζήσε μαζί μου
Το άρωμά σου μ' ακολουθεί… το δικό της με μεθάει
Αλλάζω πρόσωπο… για να μην δακρύσεις κι απόψε
Χαμογελάς την ώρα που σ' αρνούμαι
Όταν ζεις αγκαλιά με έναν θάνατο…
παίρνεις ζωή απ' τις ψυχές που κουβαλάει
Είσαι μια δεδομένη εικόνα
μουτζουρωμένη από εφήμερες ηδονές
No comments:
Post a Comment