ΤΙΠΟΤΑ...

Έφυγες απ' τ' όνειρο...
τα χέρια σου δεμένα
τα μάτια σου στραμμένα...
σε γκρίζο τοίχο να κοιτούν φυλακισμένα

Κι ότι κι αν έγραψα ήταν για σένα
για φιλιά χαμένα... στη λήθη χαρισμένα
Κάθε σου λέξη καρφωμένη στο μυαλό μου
να κομματιάζει το εγώ μου

Κι έμεινε άδεια της ελπίδας η φαρέτρα
κι εσύ κατάντησες μια κάλπικη Ιουλιέτα