ΕΡΩΤΕΣ...ΔΑΙΜΟΝΕΣ...ΘΑΝΑΤΟΙ...
Ποιητής είναι αυτός που ακροβατεί μεταξύ θλίψης, χαράς, αγάπης και θανάτου. Κάποια στιγμή κάνει βουτιά στο κενό. Κάθε πτώση κι ένα ποίημα. Κάθε ποίημα και μια ανοιχτή πληγή.
Tuesday, December 13, 2016
Saturday, April 25, 2015
Friday, January 23, 2015
ΣΚΙΑ…
Να θυμάσαι πως…
Είμαστε τόσο αδύναμοι
μπροστά στη θέα του έρωτα
που τον σπαταλάμε στο πρώτο φιλί
μόνο και μόνο επειδή δεν αντέχουμε
το βάρος της σκιάς του
Χρήστος Καριώτης
Είμαστε τόσο αδύναμοι
μπροστά στη θέα του έρωτα
που τον σπαταλάμε στο πρώτο φιλί
μόνο και μόνο επειδή δεν αντέχουμε
το βάρος της σκιάς του
Χρήστος Καριώτης
Saturday, January 10, 2015
ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΝΟΙΞΗ…
Δεν έχει όρια το πάθος την ώρα που γεννιέται
Μια θάλασσα από λάβα αγγίζει την καρδιά σου
Και πάνω σ' ένα κύμα η αγάπη σου κρατιέται
Καθώς εσύ στην άμμο ζωγραφίζεις τα όνειρα σου
Τρέχεις μόνη σε άγνωστα φεγγάρια
Άνοιξη γίνεσαι κι ανθίζεις μακριά
Στέκομαι μόνος στο χάος ξεχασμένος
Και περιμένω ένα χάδι σου ξανά
Φοράω ακόμη αυτή την μάσκα που ματώνει
Κάθε φορά που η φαντασία μου ξυπνά
Κι όταν έρχεται η αυγή και με λυτρώνει
Εσύ στέκεσαι δίπλα μου και με κρατάς σφιχτά
Χρήστος Καριώτης
ΑΓΑΠΗ...
Δεν έχω τίποτα να κρύψω
Είμαι ακριβώς αυτός που βλέπεις
Ένας άθλιος ονειροπόλος
Που χτίζει κόσμους με καυτό μελάνι...
Τι είναι η ζωή χωρίς το άγγιγμα σου;
Μια νύχτα χωρίς το φως του φεγγαριού...
Τι είναι ο έρωτας όταν τον στολίζεις με ανόητους φραγμούς;
"Αγάπη" με δίχτυ ασφαλείας..
Μια ηλίθια πρόβα στον καθρέφτη
για να πεις "σ αγαπώ"
Χρήστος Καριώτης
Saturday, September 6, 2014
ΧΕΙΜΩΝΑΣ...
Είσαι μια συνήθεια που πληγώνει
Το αντίο σου κρατάω
Σε στίχους μαγεμένους σαν νυχτώνει
Νεράιδες κυνηγάω
Κι όπως ταξιδεύεις σε μια απέραντη ερημιά
Θα με βρεις ξανά σε μια σου σκέψη κλειδωμένο
Στα μάτια σου η άνοιξη κρύφτηκε ξανά
Κι εγώ σ’ έναν ατέλειωτο χειμώνα περιμένω
Χρήστος Καριώτης
Subscribe to:
Posts (Atom)