Νύχτωσε...
κάποια ψυχή ξύπνησε
γεύτηκε όνειρα
ζωγράφησε αστέρια
…
κι εσύ ακόμη έχεις στα χείλη σου
την γεύση ενός άψυχου… ψυχρού έρωτα
Θα ζήσεις αιώνια…
μα ποτέ δεν θα δείς το φεγγάρι…
Δεν υψώνει ποτέ το βλέμμα η μιζέρια…
Ποιητής είναι αυτός που ακροβατεί μεταξύ θλίψης, χαράς, αγάπης και θανάτου. Κάποια στιγμή κάνει βουτιά στο κενό. Κάθε πτώση κι ένα ποίημα. Κάθε ποίημα και μια ανοιχτή πληγή.